کارورزی دوره‌ای از تحصیلات دکترای پزشکی عمومی است که مدت و نحوه برگزاری آن در کشورهای مختلف متفاوت است. معمولاً کارورزی آخرین دوره پزشکی است که یک تا یک و نیم‌سال طول می‌کشد.
کارورز یا انترن (به فرانسوی: interne، انترن) (به انگلیسی: intern، اینترن) شخصی است که دورهی کاورزی پزشکی را می‌گذراند.
به طور کلی وظایف و اختیارات کارورزان بسته به دانشگاه و بیمارستان مربوطه متفاوت است اما با وجود این می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
گرفتن شرح‌حال بیماران بستری شده در بخش‌ها
حضور در درمانگاه‌های آموزشی
شرکت در جلسات گزارش صبحگاهی و ارائه شرح‌حال بیماران
انجام اقدامات اولیه تشخیصی و درمانی در بخش‌ها شامل سوند(گمانه) گذاری، قرار دادن لوله معده و شستشوی معده، نمونه‌گیری خون....
حضور در بخش‌های بستری و پیگیری اقدامات درمانی و تشخیصی بیماران
نوشتن خلاصه پرونده بیماران
حضور در کشیک‌های اورژانس
ارزشیابی کارورزان
به طور معمول کارورزان در هر بخش توسط اعضای هیئت علمی آن بخش با توجه به معیارها و سیاست‌های بخش مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. معمولاً بر اساس حضور منظم کارورزان در بخش و انجام وظایف محوله به آن‌ها ارزشیابی توسط دستیار ارشد گروه انجام می‌شود.
هدف از دوره کارورزی
دوره انترنی در پزشکی با هدف ارائه مهارت های ذهنی ، شناختی و فنی مورد نیاز پزشکان در ارائه خدمات درمانی حرفه ای به بیماران است. این دوره به کارورزان فرصت می دهد تا مهارت های ارتباط با بیمار را که در حوزه پزشکی بسیار مهم است یاد بگیرند و تمرین کنند. شما به عنوان یک اینترن، باید بتوانید درمان مناسب و مؤثر را برای بیماران ارائه دهید. هدف اصلی شما اطمینان از انجام معاینه دقیق و تشخیص بر اساس شرح حال و آموخته های مناسب با استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد (Evidence Base Medicine) است. اینترن ها باید در موقعیت هایی که نیاز به تخصص بیشتری دارند در رفرنس های بالینی سرچ کنند و برای دستیابی به تصمیمات بهتر، با سایر پزشکان مشورت کنند. توجه به این نکته ضروری است که در برخورد با هر بیمار باید به ویژگی های منحصر به فرد وی توجه داشت و از انجام مداخلات یکسان و عمومی برای همه بیماران خودداری کرد.
